"...geçen yüzyılda, büyük bir şair... Yunanlı'ymış. Ama İtalya'da büyüyüp, orada yaşamış. Bir gün, Osmanlı sultası altındaki Yunanlılar'ın, özgürlüklerini geri almak için silâhlandıklarını öğrenmiş. O zaman içinde bir şeyler uyanmaya başlamış. Kaybettiği ülkesi, adada geçen çocukluk yılları, hep orada yaşamış olan annesinin yüzü. Daha fazla dayanamıyormuş. Hezeyan içinde uyanıyormuş. Her gece, annesini rüyasında görüyormuş beyaz gelinliğiyle onu çağırırken.
Ve bir gün söylenmiş kendi kendine:
- Kararımı verdim! Yunanistan'a gidiyorum. Daha fazla burada kalamam. Bu kadar asır sonra, Yunanlılar zalimlere karşı silâha sarılıyor. Bir şair ne yapabilir? İhtilâl şarkıları söyler özgürlüğün kayıp yüzüne, ölümleri haykırarak seslenir ona.
Ertesi gün, bir tekneyle Venedik'e geçmiş ve Yunanistan'a dönmüş, Zante'ye. Adasına. Yüzler tanıdıkmış, renkler, kokular, ailesinden kalan ev. Ama dillerini bilmiyormuş. İhtilâl türküleri söylemek istemiş ama ana dilini konuşamıyormuş. Sonra, kalabalık bölgelerde mekik dokumaya başlamış. Tarlalarda, balıkçı köylerinde duyduğu kelimeleri not ederek ve ilk kez duyduğu kelimeler için para ödeyerek.
Haber her yere yayılmış: "Şair, kelime satın alıyor!"
Sonunda, nereye gitse adanın para kazanmak isteyen büyüklü küçüklü tüm fakirleri kelime satmak için ona âdeta hücum etmeye başlamışlar…
Cehennem... Kokulu... Çiy... Kaynak... Bülbül... Gökyüzü... Belirsizlik... Göl... Bilinmeyen... Açık denizde... Gölgedeki adam...
Ve şair bu şekilde "Özgürlük İlâhîsi"ni yazmış. Tabiî, başka şiirler de yazmış. Meselâ çok uzun ve yarım kalmış olan "Özgür Tutsak" adını verdiği şiir. Geri kalan bütün hayatı, bu şiirini bitirmeye çalışmakla geçmiş. Ama başaramamış. Çünkü kelimeleri eksikmiş.”
[Sonsuzluk ve Bir Gün adlı filmden…]
(Ve siz… Asırlardır başkaldırmış halkınız için büyüdüğünüz bir yeri terk etmeye hazır mısınız? Ve siz… Artık bilmediğiniz anadilinizle ihtilal şarkıları yazmaya, bunun için kelimeler satın almaya hazır mısınız? )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder