kapılarda bıraktılar her şeyleri her şeyleri
ey üzünç yalnız bir seni mi aldılar içeri
saatler bir açık deniz gibi kimseden yana değil
her zaman süslü püslü her zaman oldukça geri
beni bir su başına götürün bir su başına
öyle yapın, ki sileyim orada hendekleri
beni şarkılarla türkülerle aşkla donatın
pırıl pırıl yara almaz olsun bedenimin her yeri
eski kaleler eski bölümler ve eski çarşılar
bir coşkunluk diye bir odak diye bulsunlar beni
ey aklımın tarihi ey su geçirmez gücüm
unutmadın unutmadın silah tutan elleri
seni bu mazgalın nöbetine koyuyorum
Ben bir akşamsefası olarak gözetle saatleri
bana hüzün ver beni kucakla beni hep tazele
ey üzünç artık nasılsa bir seni almışlar içeri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder